به نقل از «فارس»

اگر معنای زندگی را گم کرده اید بخوانید/با این انگیزه ها زندگی تان را بسازید

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۴۸۵۸۰

گروه زندگی ـ زهره سعیدی:به افرادی که دور و برمان زندگی می کنند، چقدر دقت می کنید؟ کدام یک خوشحال تر و کدام عصبی تر و ناراحت تر هستند و مدام شکوه و گلایه می کنند؟  آیا تنها شادی و خوشحالی آنها به مسائل مالی ارتباط دارد یا اگر مشکل مالی هم نداشته باشند باز هم حالشان بد است و اگر با آنها به صحبت و درددل بنشینیم، مدام از زمین و زمان گلایه می کنند و در واقع خودشان هم نمی دانند که چه می خواهند؟

سال ها پیش دوستی داشتم که از نظر شرایط خانوادگی کاملا معمولی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دارای چند خواهر و برادر قد و نیم قد و پدری که سخت مشغول کار بود اما این خانواده به شدت خوشحال بودند و زمانی که از او  با تعجب پرسیدم شما که شرایط مالی خیلی خوبی ندارید و خیلی مسائل و بحران ها را تحمل می کنید، چه چیز باعث می شود که حال خوبی در زندگی داشته باشید؟ او هم پاسخ داد که من و خانواده ام می دانیم از زندگی چه می خواهیم و این می دانیم چه می خواهیم همان معنای زندگی استٰ؛ همان که امروزه از سوی نوجوانان و جوانانمان گم شده است، همان دلیلی که باعث می شود برخی جوانانی که به لحاظ تحصیلی و مالی آدم های موفقی هستند اما با خودکشی به زندگی خودشان پایان دهند.اینها چه چیزی را در زندگی گم می کنند؟ همان معنای زندگی! اما معنای زندگی چیست؟

به تعبیر روان شناسان ما همان چیزی می شویم که بدان فکر می کنیم. به زبان ساده تر نوع نگرش و افکار با معنای زندگی ما مرتبط است.انسان به طور مرتب و براساس غریزه ذاتی اش هدف گرا است و همیشه یک چیزی را باید دنبال کند ، بنابراین حتی اگر آن را گم کند باز هم در ناخودآگاهش باید دنبالش بگردد چرا که بی هدفی و بی معنایی او را نابود می کند و ارزش زندگی را برایش پایین می آورد و این هم به مراتب در تحقیقات ثابت شده که بی ارزشی و بی معنایی ارتباطی به رفاه مادی و امکانات ندارد، چه بسیار افرادی که از ثروت سرشار بودند اما معنای زندگی شان را گم کردند و بالعکس افرادی که با سادگی در زندگی احساس شادمانی و نزدیکی به هدف داشتند.

*دو بال دستیابی به معنای زندگی

دکتر «مهدی اسماعیل تبار»؛ روانشناس در گفت وگو با فارس می گوید: «از گذشته تا کنون موارد زیادی مراجعه کننده داشتم حضوری تا غیر حضوری؛ دختر و پسرهایی که شاید سی و اندی سال از عمرشان هم گذشته بود اما مطرح می کردند که چطور باید زندگی شان را مرتب ومنظم کنند، پدر و مادرهای سختگیر داشتند، خانواده بی ثبات با مشکلات فراوان داشتند یا اینکه فرزند اول و آخر خانواده بودند. فرصت های شغلی شان را از دست می دادند و احساس می کردند که هیچ امکان پیشرفتی ندارند. این افراد عموما تنبل می شوند، بدخواب یا پرخواب هستند، شوق زیستن ندارند و خیلی چیزهای دیگر که به معنای زندگی شان باز می گردد.

دو بال به دست آوردن معنای زندگی «خودشناسی» و «عزت نفس» است. این دو انگیزه روانی نیاز به زیست متعالی دارد و بهانه زندگی را به انسان می دهد. هر فردی بهتر از دیگران می داند که چه توانمندی ها و علایقی دارد تا بتواند آنها را پرورش دهد. منتهی گاه دیده می شود که عده ای دنبال یک ورد یا یک معجزه هستند که بدون تلاش به نتیجه دلخواهشان برسند. آنچه مهم تر از هر چیزی است این است که با تلاش وافر تنها می توان به پیشرفت رسید، برای درک چنین چیزی اول باید خودمان را تعریف کنیم، بیست و چهارساعتی که در آن زندگی می کنیم به چه صورتی می گذرد؟ داشته هایمان چیست و چطور به آنها نگاه می کنیم و پس از درک آن با خودمان همدلی داشته باشیم و احساساتمان را درک کنیم.

پس نقطه شناسایی اینها همان شناخت درمانی است که روانشناسان نیز به کار می برند؛ یعنی درک افکار، احساسات و اعمال خودمان که باعث می شود اول خودمان را بشناسیم و این شناخت هم گاه تنها با داشتن یک  مربی مهارت های زندگی فراهم می شود.»

*نگاه قرآنی به معنای زندگی

براساس نظام قرآنی، کیهان در خدمت انسان است تا در پرتو ارتباط با خدا به کمال مطلوب و سعادت جاودانه برسد، به‌عبارت دیگر جهان به شمول سرشت انسان، وی را به سوی خدا می‏‌خواند تا زندگیش جهت پیدا کند. از دیدگاه قرآن کریم با ایمان به خدا و انجام اعمال صالح، زندگی معنا یافته و هدف از زندگی که همان دستیابی به ارزش‌های والای انسانی و سعادت جاودانه است، محقق می‌شود. پس می بینیم که براساس جهان بینی دینی و اسلامی، تفاوت نگاه به دنیا با نگاه جهان بینی مادی خیلی متفاوت است و به همین دلیل هم هست کسانی را در مکتب مادی گرایی می بینیم که با اینکه همه چیز از مال دنیا و امکانات دارند باز هم هیچ معنایی از زندگی درک نمی کنند و گویی هیچ ندارند.

*به  ندای قلبتان گوش دهید

دکتر«فرزاد طباطبایی»؛ روانشناس درباره روش های یافتن معنای زندگی می گوید: «نخستین گام این است که به ندای قلبتان گوش دهید. گاهی اوقات لازم است همه چیز را رها کنید و تنها به نجوای درونتان گوش دهید، در سکوت، چشمانتان را ببنید و چیزی که احساس می کنید همان معنای زندگی است. سکوت باعث می شود شما صدای قلب خود را بشنوید و به کشف درونی و در واقع همان خودشناسی برسید. اینجاست که می توانید از خود سوالاتی از این دست بپرسید:

-چه چیز باعث خوشحالی شما می شود؟

-چه مکان هایی به شما حس ماجراجویی می دهد؟

-چه چیزهایی شما را آزار می دهد و یا چه کارهایی باعث قطع این آزار می شود؟

-چه چیزهایی در شما حس شک و تردید ایجاد می کند؟

- از چه چیزهایی فرار می ‌کنید؟

حال پاسخ این پرسش ها همان معنای زندگی شما است که کشفش کرده اید. با پاسخ به این پرسش ها هر قدمی که بردارید برایتان معنادار می شود.»

یافتن معنای زندگی آنقدر مهم است که علاوه بر اینکه در قرآن کریم بسیار بدان تأکید شده ، امروزه در غرب نیز علمی به نام «لوگوتراپی» یا «معنادرمانی» ابداع شده و یکی از پزشکان اتریشی که خودش سال ها تحت زندگی در اردوگاه کار اجباری آلمان ها بوده، مبدع این روش است. وی در کتاب خود به نام «انسان و معنای زندگی» می نویسد که چه چیز در جهان ارزش تحمل این همه رنج را دارد. او تأکید می کند که اگر انسان به چرایی زندگی دست یابد، می تواند با هر چگونگی بسازد. امروزه خیلی از روانشناسان برای حل اختلالاتی چون افسردگی، اضطراب، اعتیاد، الکلیسم و ... از معناداری برای مراجعانشان استفاده می کنند تا آنها را به ورای هستی سوق دهند و بتوانند معنای زندگی خود را پیدا کنند.

*راهکارهای دیگر معنایابی در زندگی

 دکتر طباطبایی در این باره می گوید: «یکی از تمرین هایی که باعث یادآوری لحظه اکنون در افراد می شود، «ذهن آگاهی» است؛ اینکه به کوچکترین چیزها در زمان حال توجه  کنید و از آنها الهام بگیرید. اگر کنار یک دوست نشسته اید، تنها به او توجه کنید.اگر یک میوه می خورید به اجزای آن دقت کنید و اگر به تماشای غروب خورشید نشده اید کاملا آن را لمس کنید، این به معنای ذهن آگاهی است.

نکته دوم اینکه برای خود اهداف مختلف تعیین کنید و آنها را جلوی چشمتان قرار دهید تا برای رسیدن بدان تلاش کنید حتی اگر زمین هم خوردید باز هم اگر هدف داشته باشید، کنار نمی کشید. سوم روحیه مسئولیت پذیری خود را تقویت کنید. یعنی به ارزش های خود  پایبند باشید و در برابر خود و دیگران احساس مسئولیت کنید. این تمرین تعهد باعث می شود که کمتر احساس بی معنایی داشته باشید و در نهایت کنجکاوی تان را تقویت کنید یعنی از حالت بی تفاوتی و بی حسی خارج شوید.کمی به ورای اطراف توجه کنید و برای هر چیزی معنا و مفهومی پیدا کنید.»

در نهایت این نکته را در خاطر داشته باشید که هیچ انسانی در درک معنای سفر خود در زندگی شبیه دیگری نیست. هر فردی احساسات متفاوتی دارد و به همین دلیل معنای متفاوتی نیز در زندگی باید بیابد. پس به دنبال معنای حقیقی زندگی خودتان باشید. با این حال علی رغم توضیح همه این مفاهیم گاه پیش می آید که افراد نمی توانند در این زمینه به خود کمک کنند در اینطور مواقع مشورت با یک روانشناس، نیازی ضروری است تا به افراد برای قرار گرفتن در ریل صحیح زندگی خود کمک برساند.

 

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: معنای زندگی شناخت خود قران و خودشناسی عزت نفس مسئولیت پذیری داشته باشید باعث می شود زندگی خود باز هم چه چیز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۴۸۵۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اقراریان، عضو شورای شهر تهران: خروج 7 عضو شورا از صحن به معنای قهر کردن نبود/ تعدادی از اعضای شورا معتقد بودند که مذاکرات درباره مسائل مربوط به قرارداد چین که باید همه ابهامات مربوط به آن شفاف شود، بهتر است در جلسه جداگانه‌ای ادامه پیدا کند

به گزارش جماران؛ ایلنا نوشت: رقم بی‌سابقه قرارداد ۲.۷ میلیارد یورویی شهرداری تهران با طرف‌های چینی برای خرید اتوبوس، تاکسی و دیگر وسایل نقلیه برقی به همراه برخی تجهیزات حوزه هوشمندسازی و… و البته ابهامات موجود درباره این قرارداد، به وقوع اتفاق بی‌سابقه‌ای در جلسه دیروز (یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳) شورای شهر تهران دامن زد؛ به نحوی که وقتی برخی اعضای منتقد شهردار تهران ایراداتی را نسبت به قرارداد چین وارد دانستند و نسبت به این که قراداد مذکور پیش از این که به دست اعضای شورا برسد، به بیرون درز پیدا کرده و در فضای مجازی منتشر شده است، اعتراض کردند، بعضی دیگر از اعضای شورا، صحبت‌هایی را علیه همکاران خود مطرح کردند که باعث ناراحتی آن‌ها شد.

این مساله باعث شد که پس از ارائه گزارش آخرین اقدامات انجام‌شده در حوزه حمل‌ونقل عمومی توسط محسن هرمزی، معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران، صحن شورا به صحنه اعتراض برخی اعضا به ابهامات مطرح‌شده درباره قرارداد چین و البته جدال لفظی بعضی اعضای شورای شهر با یکدیگر تبدیل شود. ظهر دیروز در حالی که جلسه شورا برخلاف روال معمول که ساعت ۱۲ به پایان می‌رسد، تا ساعت ۱۲:۳۰ طول کشیده بود، دیالوگ‌های پینگ‌پنگی برخی اعضای شورای شهر با یکدیگر، کار را به جایی رساند که مهدی چمران، رئیس شورای شهر از تمام اعضای شورا درخواست کرد که پاسخ همدیگر را ندهند و تاکید کرد که «اعضا می‌توانند جواب یکدیگر را در اتاق خودشان بدهند و نباید وقت مردم را بگیرند، چون صحن شورا محل جواب دادن اعضا به صحبت‌های یکدیگر نیست.»

در چنین شرایطی بود که تعدادی از اعضای شورای شهر از ارائه تذکرات خود به صحبت‌های معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری و ابهاماتی که نسبت به قراداد کلان شهرداری تهران با یک شرکت خصوصی چینی داشتند، منصرف شدند و سپس علیرضا زاکانی پشت تریبون شورا حاضر شد تا پاسخ ابهامات و انتقادات مطرح‌شده توسط را بدهد. در این زمان، چون رای‌گیری اولیه برای تمدید زمان قانونی برگزاری جلسه شورا نیم ساعت بود و ساعت به ۱۲:۳۰ رسیده بود، مهدی چمران از اعضای شورا خواست که با تمدید مجدد زمان جلسه به مدت ۳۰ دقیقه دیگر موافقت کنند، اما هفت نفر از اعضای شورای شهر تهران شامل مهدی اقراریان، سید جعفر شربیانی، سید جعفر تشکری هاشمی، مهدی عباسی، ناصر امانی، علی اصغر قائمی و سوده نجفی، نه‌تنها با تمدید زمان جلسه موافقت نکردند، بلکه در حین شروع صحبت‌های شهردار تهران، جلسه شورا را ترک کردند.

در همین راستا از «مهدی اقراریان»، رئیس کمیته نظارت شورای اسلامی شهر تهران درباره علت ترک صحن شورا توسط هفت نفر از اعضا در جلسه دیروز سوال کردیم و او نیز در پاسخ به خبرنگار ایلنا توضیح داد: جلسه شورای شهر تهران در شرایط عادی تا ساعت ۱۲ طول می‌کشد و در برخی مواقع که مذاکرات طولانی می‌شود، رئیس جلسه از اعضای شورا درخواست می‌کند که برای تمدید زمان جلسه به مدت ۱۵ یا ۳۰ دقیقه دیگر رای بدهند. همین اتفاق در جلسه دیروز نیز رخ داد و با رای اعضای شورا، جلسه تا ساعت ۱۲:۳۰ تمدید شد. وقتی هم که ساعت به ۱۲:۳۰ رسید، زمان قانونی برگزاری جلسه صحن به پایان رسیده بود و باید برای ادامه برگزاری جلسه از اعضای حاضر رای‌گیری می‌شد.

عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: در زمانی که آقای چمران می‌خواست برای تمدید مجدد زمان جلسه رای‌گیری کند، بخشی از نمایندگان شورا با این کار مخالف بودند و اعتقاد داشتند که با توجه به حساسیت موضوع حمل‌ونقل عمومی و مباحث مطرح‌شده درباره قرارداد شهرداری با طرف‌های چینی، می‌توان صحبت‌ها را در جلسه دیگری به صورت مفصل ادامه داد تا دوباره شهردار محترم و معاون شهردار در صحن شورا حضور پیدا کنند و درباره موضوعات و ایرادات مطرح‌شده توضیح بدهند و اعضای شورا نیز بتوانند سوالات بیشتری را مطرح کنند تا درباره تمام مسائل مربوط به قراداد مذکور که برای جمعی از اعضای شورای شهر و البته شهروندان تهرانی ابهاماتی را ایجاد کرده است، رفع ابهام شود.

رئیس کمیته نظارت شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: خروج هفت نفر از اعضای شورا از صحن جلسه به معنای قهر کردن نبود، بلکه این تعداد از نمایندگان پارلمان شهری با تمدید زمان جلسه موافق نبودند. البته قبل از ساعت ۱۲:۳۰ نیز تعدادی از دوستان با اجازه رئیس شورا از جلسه خارج شده بودند و با خروج هفت نفر از جلسه، صحن از حد نصاب قانونی تشکیل جلسه خارج شد و عملا نباید که برگزاری جلسه ادامه پیدا می‌کرد، زیرا بخش مهمی از اعضا با تمدید دوباره زمان جلسه دیروز موافق نبودند. علت این مخالفت نیز آن بود که تعدادی از اعضای شورا معتقد بودند که مذاکرات درباره مسائل مربوط به قرارداد چین که باید همه ابهامات مربوط به آن شفاف شود، بهتر است در جلسه جداگانه‌ای ادامه پیدا کند.

وی در پایان تصریح کرد: متاسفانه در جلسه دیروز شورای شهر، چه قبل از این که تعدادی از اعضا جلسه را ترک کنند و چه بعد از آن، بعضی دیگر از اعضای شورا ادبیات خاصی را علیه برخی دیگر از اعضا استفاده کردند. در واقع در جلسه دیروز که اتفاقا با «روز ملی شوراها» مصادف بود، شاهد وقوع حادثه تلخی در زمینه شکل نامناسب پاسخ‌دهی برخی اعضای شورا به بعضی دیگر که به انجام وظیفه قانونی خودشان در حوزه نظارت بر عملکرد شهرداری می‌پردازند، بودیم.